<$BlogRSDUrl$>

11.1.04

ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ. 

Σ' ένα μέρος βρίσκω κείμενα ερεθιστικά, απελευθερωμένα, στην πλειοψηφία τους, από τον μονότονα καταγγελτικό λόγο της Αριστεράς και της Δεξιάς . Έμαθα την υπάρξη του όταν "ο Πολίτης", εξαιρετικό περιοδικό που διευθύνει ο Άγγελος Ελεφάντης, αναδημοσίευσε τις απόψεις του Αντύπα Καρίπογλου για τον ορισμό της γενοκτονίας στο διεθνές δίκαιο. Απο τότε το επισκέπτομαι στη χάση και στη φέξη και πάντα κάτι βρίσκω να διαβάσω. Σου μεταφέρω μερικά αποσπάσματα, χωρίς τα ονόματα των συγγραφέων τους, αυτά βρες τα μόνος σου, έτσι για να δεις το κλίμα. Οι τίτλοι δικοί μου.
*

ΔΙΑΠΛΟΚΗ

Eίναι τουλάχιστον λυπηρό -αν όχι υποκριτικό και αστείο- να γίνεται συζήτηση ακόμα, για το ποιό απο τα δύο πολυσυλλεκτικά κόμματα εξουσίας, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και ελευθέρωσε την περίφημη "διαπλοκή".
Η διαπλοκή, αφορά στον ίδιο βαθμό και τα δύο κόμματα εξουσίας.
Αποτελούν τα δυο τους, τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Τα δύο πρόσωπα του Ιανού.
Εξυπηρετούν και εξυπηρετούνται ταυτόχρονα απο το status quo.
Και είναι, την ίδια στιγμή, θύτες και θύματα.
Δεν μπορούν να πολεμήσουν, ακόμη και αν κάποιος υπέθετε πως θα το ήθελαν.
Η διατηρηση της υπάρχουσας κατάστασης, αποτελεί όρο για τη δική τους επιβίωση.
Και κανένας οργανισμός -με ελάχιστη έστω σοβαρότητα- δεν στρέφεται εναντίον των σταθερών που εξασφαλίζουν τη συνέχειά του. [...]

Και η ισχύς τους ανατροφοδοτείται, απο μια "κοινωνία" που μαθημένη να ζει στο χθες, περιμένει τα πάντα απο τον Θεό-Κράτος και τα πολιτικά κόμματα που λειτουργούν ως "ιμάντες μεταβίβασης" της κυρίαρχης βούλησής του.
Αυτόν τον θεό παραγματικά προσκυνάει, αφού συνειδητοποιεί πως το κράτος είναι αυτό που κρατάει στα στιβαρά του χέρια την ατομική επιτυχία και ευτυχία.
Ταυτόχρονα βέβαια, είναι αυτή η ιδια "κοινωνία" που στρεφεταί, με μιαν άθλια υποκρισία, εναντίον δικαίων και αδίκων, γιατί -λέει- πως "τίποτα επιτέλους δεν αλλάζει σε αυτόν τον τόπο..."
Λες και η αλλαγή είναι μονάχα σύνθημα, λέξη κενή που αναπόφευκτα θα συμβεί, επειδή την φωνάζουμε στις πλατείες και τα καφενεία, στα πανεπιστήμια ή στους επιστημονικούς συλλόγους, στις λαικές αγορές ή στις εφορίες και τις ουρές του ΙΚΑ...
Λες και δεν απαιτείται πρώτα να αλλάξουμε κάθε ένας ξεχωριστά, ακόμα και αν η αλλαγή μας αυτή "χτυπάει" τα μικροσυμφέροντά μας, του δικό μας μικρόκοσμο..."


ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Υπάρχει κάτι χειρότερο "από το να έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο γιο του Παπανδρέου, τον ανηψιό του Καραμανλή και την κόρη του Μητσοτάκη": Αρνούμενος τον γιο του "Αντρέα", να διαλέγεις (εμμέσως πλην καραμπινάτα σαφώς) τον ανεψιό του Καραμανλή.


ΕΥΧΕΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ...1963! ( Το 1963 αναμετρήθηκαν στις εκλογές οι κ.κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής και Γεώργιος Παπανδρέου. [...] ) *

* "Θα βγουν οι πεθαμένοι". -του Μητσικώστα.


buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?