<$BlogRSDUrl$>

24.3.04

ΤΟΠ ΟΦ ΔΕ ΠΟΠΣ ( IΙI ). 

*
Έτοιμοι να πετάξουμε από τη βεράντα του τελευταίου ορόφου του φροντιστηρίου Ηράκλειτος. Κοιτάμε την οδό Κωλέττη από ψηλά. Ο συμμαθητής μου κι εγώ. Κάνουμε διάλειμμα στο μάθημα της έκθεσης. Μου λεει για τον Τζίμι Χέντριξ και οι άλλοι, όσοι κάνουν διάλειμμα γύρω μας, σαν να εξατμίζονται. Κάποια στιγμή πάει στην τάξη και γυρίζει μ’ ένα περιοδικό στο χέρι. Επιγράφεται « Rock et Folk ». Γαλλικό. «Διάβασε αυτό». Διαβάζω. Η περιγραφή μιας συναυλίας Σ' ένα σημείο αναλύει ένα σόλο του Χέντριξ... Μένω μ’ ανοιχτό το στόμα. Είναι δυνατόν η μουσική να εμπεριέχει τόσες έννοιες; να γεννά τέτοιους συνειρμούς; O Χέντριξ ξεχνιέται προς στιγμήν και αισθάνομαι ότι μόλις ανακάλυψα μια γλώσσα με την οποία θα μπορώ, από δω και μπρός, να μιλάω για όσα αγαπώ. Εκ των υστέρων, υποθέτω ότι αυτό το αρθρίδιο θα πρέπει να ήταν τυπικό δείγμα Γαλλικής φλυαρίας. Έτσι είναι όμως. Όταν χτυπάς σε ξένα σπίτια, δεν ξέρεις ποιος θ' ανοίξει την πόρτα.

(συνεχίζεται...)



buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?