<$BlogRSDUrl$>

11.5.04

THE TASSOS P. EFFECT ( II ) 

++++
Άλλοι τάσουνε να πάνε στη χάρη κάποιου αγίου αξυπόλυτοι αλλά ύστερα που θωρούνε πόσο αλάργο και κακοπάντηδα είναι, βρίχνουνε χίλιους τρόπους να το αποφύγουνε χωρίς όμως ν’ αφήσουνε και το τάμα τως ανεκπλήρωτο. Βάνουνε δέκα ζευγάρια καρτσώνια ( = κάλτσες ) το ένα μέσα σ’ άλλο και πάνε λέγοντας στο δρόμο: «Εγώ ήταξα να πάω ακαλίκωτη, όχι αξεκάρτσωτη», ή το χειρότερο, καβαλικεύουνε το γάιδαρο και πάνε στο τάσιμό τως χωρίς να καταλάβουνε πράμα, και αυτή τη φορά λένε : «Εγώ ήταξα να πάω αξυπόλυτος αλλά όι προπατάρης».
++++
Η Διακοδημήτρενα κάθε φορά που ήπεφτε από τη σκάλα, και ήπεφτε κάθε μέρα γιατί δεν ήφεγγε να δει το σκαλούνι που ήλειπε, ήτασε την ώρα που ήτονε χάμε πεσμένη, να σηκωθεί όρθια και να μην έχει σπάσιμο πράμα, να πάει ν’ ανάψει στην Παναγιά μια λαμπάδα στο μπόι ενός καλά κοντού αλλά άσχετου με την περίπτωση χωριανού. Έπειδή η ίδια ήτανε πολύ ψηλή, τό’ κανε ετουτονά για να γλιτώσει καμπόσους πόντους. Ετσά κάθε Κυριακή ηρχούντονε στο αναλόγιο και μου ξάμωνε λαμπάδες γιατί όπως ήλεγε το μπόι μου «για τέθοια τασίματα είναι ότι πρέπει»
++++
Από το περιοδικό Κρητικό Πανόραμα- τευχ.4. Κείμενο Γιώργης Γρ. Σταματάκης.-Σειρά άρθρων με τον γενικό τίτλο «Γράμμα από τα Καπετανιανά»


[ ακολουθεί : VITA METAMODERNA ® © ]



buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?