<$BlogRSDUrl$>

5.5.04

Καλή άνοιξη και σε σένα thas. 

Ωχ, η άνοιξη. Ξεφεύγω από την αγκαλιά των ντυμένων ποιημάτων του Εμπειρίκου και υφίσταμαι το αόρατο μαρτύριο της κυριολεξίας. Στους διαδρόμους και τα δωμάτια του Μεγάλου Ανατολικού. Το τέλος με βρίσκει πάντα στην αρχή-αρχή των κειμένων. Εκεί στην αφιέρωση. Στην Μάτση. Στη Βιβίκα.


*

buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?