25.8.04
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ.
Στο Γαλάτσι. «Επίσημη προπόνηση ρυθμικής γυμναστικής». Ένας εθελοντής με ντουντούκα μας καθοδηγεί. Επαναλαμβάνει τα ίδια για κάθε ομάδα θεατών που πλησιάζει τις εισόδους. Παραλλάσσει όμως κάθε φορά, τις πολύ συγκεκριμένες οδηγίες που έχει να δώσει. Ξεκινάει μ’ ένα «γεια σας» πάντα. «Γεια σας χαίρομαι πολύ που σας βλέπω πάντα χαίρομαι όταν έρχεται κόσμος όταν δεν έρχεται βαριέμαι όπως χθες στο πινγκ πονγκ που δεν ήρθε κανείς.» ή «γεια σας μη στενοχωριέστε που καίει ο ήλιος τον φτωχό εθελοντή μου αρέσει να φωνάζω με ντουντούκα». Και συνεχίζει με τις οδηγίες. Αυτό πρέπει να γίνεται για καμιά ώρα τουλάχιστον. Χαμογελαστός. Υπερκινητικός. Γύρω στα είκοσι. Με μαύρα γυαλιά. Για να έρθω σηκώθηκα στις έξι. Αυτός πρέπει να χει έρθει πιο νωρίς. Αν νυστάζει δε φαίνεται.
*
Στο υπαίθριο σταντ, δίπλα στην είσοδο. Τρία παιδιά πίσω απ τον πάγκο. Δουλεύουν. Πελάτες ελάχιστοι, ο κόσμος έχει μπει μέσα να δει το θέαμα. Ψάχνω τραπέζι, να κάτσω, να πιω τον καφέ μου. Όσα τραπέζια είναι στη σκιά, είναι πολύ βρώμικα. Χυμένοι καφέδες, υπολείμματα τυρόπιτας, τασάκια γεμάτα τσιγάρα. Βλέπω ένα απ τα παιδιά του πάγκου να κάθεται και τον παρακαλώ να καθαρίσει το τραπέζι. Καθαρίζει, ενώ παραπονιέται για τη συνήθεια των πελατών να βρωμίζουν. Ακούω τα παιδιά, λίγο αργότερα, να κοροϊδεύουν τον εθελοντή με την ντουντούκα. Επαναλαμβάνουν ειρωνικά μεταξύ τους, «γεια σας», λίγο πριν το πει ο εθελοντής. Δεν καθαρίζει τα τραπέζια κανείς.
*
Ξαναβλέπω τον πιτσιρικά με την ντουντούκα προς το τέλος της προπόνησης. Του λέω ότι μου άρεσε ο τρόπος που μας καθοδηγούσε. «Σοβαρά; Με θυμάστε; Δώσατε νόημα στη ζωή μου» απαντάει με χαμόγελο.
*
*
Στο υπαίθριο σταντ, δίπλα στην είσοδο. Τρία παιδιά πίσω απ τον πάγκο. Δουλεύουν. Πελάτες ελάχιστοι, ο κόσμος έχει μπει μέσα να δει το θέαμα. Ψάχνω τραπέζι, να κάτσω, να πιω τον καφέ μου. Όσα τραπέζια είναι στη σκιά, είναι πολύ βρώμικα. Χυμένοι καφέδες, υπολείμματα τυρόπιτας, τασάκια γεμάτα τσιγάρα. Βλέπω ένα απ τα παιδιά του πάγκου να κάθεται και τον παρακαλώ να καθαρίσει το τραπέζι. Καθαρίζει, ενώ παραπονιέται για τη συνήθεια των πελατών να βρωμίζουν. Ακούω τα παιδιά, λίγο αργότερα, να κοροϊδεύουν τον εθελοντή με την ντουντούκα. Επαναλαμβάνουν ειρωνικά μεταξύ τους, «γεια σας», λίγο πριν το πει ο εθελοντής. Δεν καθαρίζει τα τραπέζια κανείς.
*
Ξαναβλέπω τον πιτσιρικά με την ντουντούκα προς το τέλος της προπόνησης. Του λέω ότι μου άρεσε ο τρόπος που μας καθοδηγούσε. «Σοβαρά; Με θυμάστε; Δώσατε νόημα στη ζωή μου» απαντάει με χαμόγελο.
*
Comments:
Δημοσίευση σχολίου
